Čedomilj Mijatović (1842–1932) bio je srpski istoričar, diplomata, naučnik i ekonomista (više puta ministar finansija Kraljevine Srbije). Školovao se u Minhenu, Lajpcigu, Cirihu i Beču (gde upoznaje i buduću suprugu, Engleskinju Elodiju Loton). Kao političar i ekonomista, ostao je upamćen kao liberal i jedan od najvažnijih modernizatora mlade srpske države (postavio je temelje institucijama kao što su Narodna banka, železnica, berza, dinarski i metrički sistem i akcionarska društva). Bio je jedan od osnivača Napredne stranke i snažno se zalagao za liberalnu ekonomiju i evropeizaciju.
Ostavio je veliki broj spisa i prevoda iz raznih oblasti (jedan je od naših prvih prevodilaca s engleskog). Glavno Mijatovićevo ekonomsko delo jeste „Nauka o državnom gazdinstvu ili nauka o financiji“ (1869). Kao istoričar i memoarista, ostao je bolje upamćen. Bio je prvi Srbin izabran za počasnog člana Kraljevskog istorijskog društva u Londonu, a njegova monografija o vizantijskom caru Konstantinu Dragašu pisana na engleskom („Constantine. The Last Emperor of the Greeks. The Conquest of Constantinople by the Turks (A. D. 1453) after the Latest Historical Researches“, London 1892), skoro do kraja XX veka bila je jedina monografija o Konstantinu XI, koja se citirala u međunarodnoj bibliografiji. Studija Despot Đurađ Branković (1880) i danas je relevantna. Poslednjih tridesetak godina života proveo je u Londonu, gde je pisao na engleskom. Njegovi memoari objavljeni na engleskom 1917, prevedeni su na srpski 2008. godine, kao „Uspomene balkanskog diplomate“.