Plutarh (Πλούταρχος) je rođen 45. g. p. e. u gradu Heroneji, severoistočno od Delfa. Potiče iz vrlo ugledne, imućne porodice koja se prilježno zalagala za zaokruženo obrazovanje sinova koji su učili u Atini. Plutarh tu dolazi u dodir sa Epikurovom filozofijom, ali se nadalje okreće stoicima, filozofu Amoniju i naposletku Platonovoj filozofiji. Proučava egipatsku istoriju i religiju, o čemu svedoči njegov spis O obožavanju Izide i Ozirisa, kojim se nauka i danas služi. Nakon studija u Atini, ženi se Timoksenom, sa kojom živi u Heroneji. Dobijaju četvoro dece, od kojih dvoje rano umire. U rodnom gradu, gde osniva i učilište, Plutarh preuzima razne političke dužnosti, a od 95. g. n. e. je i sveštenik u Delfima. Iako je čitavog života bio vezan za rodni grad i u njemu rado boravio, mnogo je putovao po Grčkoj, u Egipat, možda i u Malu Aziju (u današnjoj Turskoj), često u Italiju. U Rimu drži odlično posećena predavanja, povezuje se sa političarima na visokim položajima i stiče rimsko građansko pravo. Čitavog života bio je aktivan mislilac, marljiv i svestran pisac. Posebno je vezan za dedu Lamprija, koji se više puta javlja kao sagovornik u Moralijama. Plutarh je pisao književno-istorijska i naučna dela, ali se proslavio zahvaljujući filozofskim delima koja raspravljaju o pedagoškim, političkim i verskim pitanjima. Od njegovih dela, koja broje na hiljade stranica, sačuvana nam je gotovo polovina. Veruje se da je Plutarhova godina smrti 125. n. ere.