Džon Ralston Sol (John Ralston Saul, rođen 1947.) je kanadski teoretičar, esejista i romanopisac. Nakon objavljivanja studije “Voltaire’s Bastards“ o “diktaturi razuma na Zapadu“ 1992. godine, postaje poznat i van Kanade (knjiga je prevedena na brojne jezike, među kojima su ruski, francuski, japanski, španski itd.). Nastavi sa čitanjem Džon Ralston Sol

Džon Stjuart Mil je rođen 1806. u Londonu, kao najstariji sin utalitarističkog socijalnog teoretičara Džejmsa Mila. Priča o njegovom neobičnom detinjstvu poznata je iz njegove Autobiografije (1870), koja je napisana pred kraj života kada je već znao da boluje od tuberkuloze. Nastavi sa čitanjem Džon Stjuart Mil (1806-1873)

Henri Miler (Henry Miller) je rođen u Njujorku 1891. U Evropu se seli 1930, gde provodi desetak godina. Prvobitna namera mu je bila da napiše samo jednu knjigu – “Priču o mojim nevoljama“. Nastavi sa čitanjem Henri Miler (1891-1980)

Niklas Luman (Niklas Luhmann, 1927-1998) je bio profesor sociologije na univerzitetu Bilefeld (Bielefeld) u Nemačkoj. Preko 30 godina je radio na svebuhvatnoj teoriji sistema društva i ovu je 1997. godine predstavio u svom glavnom delu “Društvo društva“. Enormno produktivan, od 1964. do 1997. god. objavio je preko pedeset knjiga i preko trista članaka. Nastavi sa čitanjem Niklas Luman

Biografija i ergografija

Nikolas Gejdž (Nicholas Gage) je rođen l939. u Grčkoj, tačnije u Epiru, kao Nikolas Gacojanis. U Ameriku je emigrirao kao desetogodišnjak, pod nesrećnim okolnostima. Školovao se na Univerzitetima Boston i Kolumbija.
Nastavi sa čitanjem Nikolas Gejdž

Mišel Fuko (Michel Foucault, 1926-1984), francuski filozof i istoričar, istražuje teme poput psihijatrije, medicine, lingvistike, savremenih kaznenih praksi i njihove istorijske prethodnike kako bi artikulisao sisteme mišljenja i njihovu evoluciju. Cilj mu je bio da ilustruje odnos između “znanja” i društvenih praksi i relacije moći putem kojih je to razvijeno i primenjeno. Pod uticajem strukturalizma je naglašavao značaj onoga što se kaže i što može biti rečeno i verovanje da je diskurs nesvesni odraz učvršćenih pretpostavki. Nastavi sa čitanjem Mišel Fuko (1926-1984)

Engdal je rođen 1948. u Karlskroni, na jugu Švedske. Istaknuti je švedski pisac, književni kritičar i teoretičar, poznat po studijama iz oblasti književnosti romantizma, kao i stručnjak za francuski poststrukturalizam. Engdal je takođe preveo više dela sa francuskog i nemačkog na švedski (Blanšoove eseje, Klajstove drame). Godine 1997. je izabran za člana Švedske akademije, a 1999. je postao njen stalni sekretar. Nastavi sa čitanjem Horas Engdal

Dag Ejstejn Endše (Dag Oistein Endsjo, rođen 1968. godine), profesor na Univerzitetu u Bergenu u Norveškoj. Izučava religije, poglavito starogrčku i rano hrišćanstvo. Objavio više studija: Kada pol dojadi (sa Helgeom Svareom, 2001), Praiskonski predeli, mirotočiva tela (2008), Grčka verovanja u vaskrsenje i uspešnost hrišćanstva (2009) i druge.

Delezova brojna dela bave se izuzetno širokim opsegom tema i čine ga teško smestivim u konvencionalne akademske definicije filozofije. Njegova Logika smisla (1969), primera radi, istražuje pitanja značenja i ne-značenja u korpusu tekstova od stoika i Platona do Luisa Kerola. Pisao je o tako različitim temama kao što su Zaher-Mazoh (1967), film (1983, 1985) i umetnost Frensisa Bejkona (1981). Intervjui skupljeni 1990. god. u zbirku Pregovori (Pourparlers 1972-1990, srp. prev. 2010) i razgovori sa Kler Parne (Claire Parnet) 1977. god. otvaraju vrata ekstremno složenom korpusu radova, dok je pozna zbirka kritičkih i kliničkih eseja (1993) lep uvod u Delezova brojna interesovanja. Nastavi sa čitanjem Delez Žil (Gilles Deleuze, 1925-1995)